Zakrzewo

Pałac neorenesansowy, w stylu francuskim z 1867 r. wzniesiony na miejscu starego dworu dla Albina Węsierskiego, przez Ludwika Ballenstaedta (budowniczy z Gniezna, który z architekturą francuską z poł. XVII w. zapoznał się podczas Wystawy Światowej w Paryżu). Korpus główny dwukondygnacyjny, na planie prostokąta. Jedno piętro schowane w dachu mansardowym. Część środkowa trzykondygnacyjna z dwoma bocznymi pawilonami jednokondygnacyjnymi. Środkową część elewacji frontowej zdobią cztery wysokie na 2 kondygnacje kolumny, zakończone jońskimi kapitelami. Ich przedłużeniem na trzeciej kondygnacji są pilastry z rzeźbami motywów dekoracyjnych. Czwarta kondygnacja zaznaczona jest oknem umieszczonym w dolnej części stromego i wysokiego dachu, który zwieńczony jest tarasem ujętym w dwa smukłe kominy. Nad oknem znajduje się kartusz z herbem Belina, a na balustradzie balkonu pierwszego piętra hrabiowska korona Węsierskich.

Wewnątrz: okazała sień z herbem Węsierskich Belina, herbami, popiersiami starożytnych bogów, alegoriami pór roku. Zachowała się dawna stolarka, posadzki i bogate sztukaterie. Źródło: "Zamki i pałace Wielkopolski"