Fort Gorgast
Wzniesiony w latach 1883 - 1889 fort, najlepiej zachowany posród zewnetrznych fortów bylej pruskiej twierdzy Kostrzyn.
Wzniesiony zostal na plaskim polu uprawnym i otoczony 42-metrowej szerokosci i 3-metrowej glebokosci fosa. Sciagnieci ze slonskiego zakladu karnego skazancy zmuszeni zostali przy jego budowie do transportowania taczkami urobku wydobytego z fosy w celu ulozenia go na szancu i sklepieniach budowli. Przejscie przez fose mozliwe bylo jedynie po specjalnie usypanej grobli.
Glównej bramy strzeze krata forteczna, umieszczony wewnatrz bramy most zwodzony oraz strzegace przejscia przez brame, zaopatrzone w ryglujace ja strzelnice, odwachy umieszczone po jej obu stronach.
Wewnatrz fortu znajduja sie lacznie trzy jednokondygnacyjne, równolegle do siebie i przedzielone otwartymi dziedzincami, ceglane bloki: wspomniany wyzej ostróg bramny, koszary srodkowe oraz koszary czolowe. Bloki koszarowe
laczy poterna osiowa (korytarz komunikacyjny na osi fortu), w której znajduje sie funkcjonujaca po dzis dzien 90-metrowej glebokosci studnia artezyjska.
Warta obejrzenia jest równiez wojenna prochownia z systemem zabezpieczen sluzacych ograniczeniu skutków jej ewentualnej eksplozji. Poza tym na fort skladaja sie glównie kazamaty, zaplanowane jako schronienie dla 200 do 250 piechurów i okolo 60 artylerzystów.