Taczanów

Pałac został wzniesiony w końcu XVIII w., rozbudowany w stylu klasycyzmu berlińskiego ok. 1853 r. dla Alfonsa Taczanowskiego. Paląc piętrowy z poddaszem, nakryty jest dachem dwuspadowym. Na osi pseudoryzalit poprzedzony gankiem kolumnowym, nakryty balkonem. Fasada główna podzielona jest sztukatorskim fryzem międzykondygnacyjnym. We wnętrzu holu zachowane drewniane kolumny, przyścienne pilastry, schody wewnętrzne i żeliwna balustrada z poł. XIX w. Z pałacem połączona jest oficyna północna mieszcząca bibliotekę, pokój pana i kancelarię. Oficyna południowa przylega do oranżerii-sali balowej. Oficyny ustawione są względem siebie prostopadle i rozdzielone ukośnie reprezentacyjną wieżą wjazdową. Budynki z cegły, wzniesiono ok. 1864 r. w stylu neogotyckim. W oficynach od strony dziedzińca krużganki w formie podcieni. Brama wjazdowa dwukondygnacyjna nakryta wysokim dachem czterospadowym, zwieńczonym metalowymi iglicami z chorągiewkami, na których herb Jastrzębiec. Budynek zwieńczony krenelażem ze sterczynkami w narożach. W bramie szeroki arkadowy przejazd, a nad nim trzy ostrołuczne blendy. W sąsiedztwie cieplarnia ujęta dwoma basztami, stajnia, budynek dawnej ptaszarni i wieża z mieszkalnymi aneksami. Źródło: "Zamki i pałace Wielkopolski"