Zamek Klaudyny Potockiej na jez. Góreckim

Zamek na wyspie pośrodku malowniczego jeziora kazał wybudować (w latach 1824-25) i prawdopodobnie osobiście zaprojektował Tytus Działyński. Ten romantyczny obiekt stanowił prezent ślubny Tytusa dla swojej siostry Klaudyny i jej męża Bernarda Potockiego, syna pisarza Jana Potockiego – autora „Rękopisu znalezionego w Saragossie”. Niedługo było jednak szczęśliwym małżonkom cieszyć się zagubionej w leśnej ciszy rezydencji. Po raz ostatni przebywali tam w sierpniu 1830. Gdy późną jesienią wybuchło w Królestwie Polskim powstanie listopadowe, oboje wyjechali, a gdy powstanie upadło – wyemigrowali na stałe. Klaudyna Potocka zmarła 5 lat później w Genewie (miała 35 lat).Bernard zaś wrócił do Wielkopolski w 1840 i zamieszkał w swoich dawnych dobrach – w Tulcach pod Poznaniem. W maju 1848 roku, podczas Wiosny Ludów, w lasach wokół Jeziora Góreckiego zorganizowała się partyzantka. Prusacy przypuszczając, iż w zameczku ma swą siedzibę rząd powstańczy, ostrzelali wyspę ogniem armatnim niszcząc doszczętnie romantyczną budowlę. Powstańcy prawdopodobnie jednak nigdy na wyspie nie rezydowali. Informacja została zaczerpnięta ze strony Zamki Polski.