Dwór w Koszutach

Dwór w Koszutach jest jednym z nielicznych przykładów późnego baroku Wielkopolskiego o konstrukcji szkieletowej z modrzewia. Budynek jest parterowy, dwutraktowy, siedmioosiowy. Mimo iż powstał w XVII wieku, do jego budowy zużyto najprawdopodobniej części starego dwory, gdyż znaleziono na jednej z belek datę 1567. Dwór został rozbudowany w XIX wieku, wtenczas powiększono alkierze od strony ogrodu i dobudowano alkierze od frontu, już murowane. Remont z 1902 roku przyczynił się do powstania piętrowego, owalnego ryzalitu, kryjącego salon, i polskiego łamanego dachu czterospadowego. Dach, jak i charakterystyczne baniaste, barokowe hełmy alkierzy przykryto gontem. Dwa okna zwieńczone dwuspadowym daszkiem, od frontu i od ogrodu rozświetlają mieszkalne piętro. Natomiast parzyste, zamknięte półkoliście lukary usytuowane bliżej wystawki wpuszczają światło dzienne na strych. Trzyokienną wystawkę kryje dwuspadowy dach i zdobi faliście zakończony drewniany szczyt.